Kleinschalige energieopslagsystemen die op het net zijn aangesloten, ook wel buurtbatterijen genoemd, beschikken over een rendabele businesscase en spelen een belangrijke rol in de opkomst van decentrale opwekking van zonne- en windenergie.
Dat stelt certificeringsmaatschappij DNV GL in een haalbaarheidsonderzoek, dat het samen met batterijbouwer Alfen en Peeeks uitvoerde in opdracht van RVO.
Buurtbatterij
In het rapport wordt gesteld dat buurtbatterijen zowel economisch als maatschappelijk haalbaar zijn. In het rapport wordt daarnaast een besluitvormingsmodel toegelicht, dat netbeheerders en andere stakeholders helpt bij het identificeren en optimaliseren van bedrijfsmodellen omtrent de buurtbatterij.
De opkomst van zonne- en windenergie zorgt voor schommelingen in energielevering. Op dagen met veel wind kan er bijvoorbeeld een overschot aan energielevering ontstaan. DNV GL stelt dat netbeheerders dit kunnen opvangen door de capaciteit van hun netwerk uit te breiden met ondergrondse kabels. Dit kost echter veel tijd en geld.
Buurtbatterijen bieden echter ook uitkomst: ze slaan het overschot aan energie tijdelijk op, om te leveren op momenten dat de vraag hoger is dan het aanbod.
Goedkoper alternatief
Lokale opslagsystemen kunnen een goedkoper alternatief zijn voor het uitbreiden van het net, stelt het onderzoek. Ze kunnen daarnaast sneller in gebruik genomen worden en hebben een kleinere impact op de lokale omgeving. Er hoeven immers geen wegen opengebroken te worden om nieuwe kabels aan te leggen.
Ditlev Engel, CEO van DNV GL Energy: “Om de energietransitie te versnellen hebben we snelle en betaalbare oplossingen nodig. Buurtbatterijen zullen het makkelijker maken voor gebruikers om over te gaan op zon- en windenergie en voor netbeheerders om energie van zon en wind in te passen in het net. Wij zullen samen met onze partners blijven zoeken naar oplossingen die de energie transitie versnellen zodat we de klimaatdoelstellingen van Parijs ook in Nederland kunnen halen.”
Eigenaarschap
Het realiseren van buurtbatterijen heeft wel wat voeten in de aarde. In de meeste landen is het namelijk wettelijk vastgelegd dat netbeheerder geen eigenaar mogen zijn van dergelijke opslagsystemen. Ze moeten in het bezit zijn van onafhankelijke partijen, die de capaciteit van de batterij als dienst aanbieden aan netbeheerders en andere stakeholders.
Bron: duurzaambedrijfsleven.nl
